HYDE PARK

[GrejSowa]

[Bromba]

Klauzurowa benedyktynka na gali Oscarów? Zatkało mnie!

[Mzimu]

a widzisz, i znowu CIACH, tym razem hamerykańskie

druhny niech sie tak nie dziwiO, jeno czuwajO

[M.C.]

Subiektywnie i wyrywkowo, czili tak jak Albercia najbardziej lubi nadawac po polnocy.

Najbardziej wzruszajacy moment Cezarow (dzieki Sowus za link) odebranie nagrody przez Berenice Bejo. Zupelnie zrozumiale emocje, bo jednak wszyscy sa nagradzani a ona nie, no i w koncu, w koncu ten Cezar.

Najbardziej wzruszajacy moment Oskarow to nagroda dla Meryl. Bo jednak tyle lat minelo, tyle nominacji i nic... Albercia wczuwa sie w sytuacje i tlumaczy jako ten dr Frojd, ze swiadomosc wartosci wlasnego aktorstwa, ktora Meryl przeciez chyba posiadla juz dawno temu, nie jest sprzeczna z potrzeba namacalnego jej potwierdzenia przez hollywodzki swiat filmowy. A jak Colin Firth wrecza Oskara to majtki opadajO... Mamma Mia!

No i mignela mi w trakcie Oskarow pani Agnieszka Holland, usadzona z brzegu, tu westchnienie, ze mogla byla zgrabnie wyjsc po swoja zasluzona statuetke, no ale przy TAKIEJ konkurencji, to jakos latwiej nie zostac nagrodzona, tak mi sie zdaje. Klauzulowej benedyktynki nie udalo mi sie wypatrzec, a DruhnOM?

Drugi najbardziej wzruszajacy moment Oskarow to wszystkie nagrody dla Artysty. Wielka radosc, ze ten film-fajerwerek zostal dostrzezony.

No to do kolejnej imprezy filmowej!

[echo.]

Nie powalił mnie ten irański film Rozstanie. Wolę W ciemności. Nie podobają mi się zupełnie Idy marcowe. Za to Spadkobiercy bardzo mi przypadli do gustu i bardzo żałuję, że tak mało zgarnęli.

[GrejSowa]

Mogą Druhny się ze mnie śmiać, ale dla mnie najbardziej wzruszającym momentem Oskarów, chociaż medialnie zmarginalizowanym, jest obecność na gali Dolores Hart, czyli Matki Dolores. W tym roku przysłoniło mi to całą resztę, którą "dobrze znam i już kiedyś widziałam". Kiedy wstałam rano w poniedziałek i włączyłam telewizor na wiadomości, szukałam przede wszystkim informacji o Oskarze dla filmu "God is the bigger Elvis". Informacje o tym, jaki film został filmem roku, jaka aktorka najlepszą, jaki aktor najlepszym przesuwały się na pasku nie wywołując u mnie żadnego zaskoczenia czy egzaltacji. Odpaliłam komputer i dopiero wtedy się dowiedziałam, że "God.." przegrał jednak z "Saving Face". Szkoda. Śmiem twierdzić, że na kolejną TAKĄ historię Hollywood będzie musiał trochę poczekać, o ile w ogóle się doczeka. Wraz z powrotem Dolores Hart na czerwony dywan po blisko pięćdziesięciu latach i to prosto z zamkniętego klasztoru, historia zatoczyła koło. Scenariusz na pełnometrażowy, fabularny, biograficzny film o niej sam się napisał i bardzo chętnie bym go kiedyś obejrzała.

Poniżej zamieszczam kilka zdjęć, które udało mi się znaleźć przeczesując internet:














Źródło: internet

Ponadto link do klipu z Czerwonego Dywanu, w którym przez pierwszą minutę widać (nieco w tyle) Matkę Dolores wraz z reżyserką i producentką filmu:
Oskary 2012 Czerwony Dywan

I jeszcze krótki klip z materiałem o niej i jej udziale w gali Oskarowej, wyemitowanym w poniedziałek w jednej z amerykańskich stacji (po reklamie):
Nun returns to Hollywood for date with Oscar

Na stronie klasztoru jest też specjalna część poświęcona nominacji filmu do Oskara oraz udziale Matki Dolores w gali (trzeba kliknąć na dole, z lewej strony i skrolować w dół):
http://www.abbeyofreginalaudis.com/sitelive/index.htm

[gocha]

Nie powiem, zeby "Rozstanie" mnie powalilo, ale uwazam je za bardzo dobry film. Prosta, zyciowa historia, jednak z tych, ktore zostaja w pamieci i sklaniaja do refleksji nad ludzkimi wyborami i przewidywalnymi tudziez nieprzewidzianymi konsekwencjami tychze. A do tego mam wrazenie, ze film pokazal jak naprawde wyglada zycie w Iranie, no i ich system prawny, jakze inny od naszego (czy to w KR, czy tez w Stanach).

A "W ciemnosci" nie wdzialam jeszcze, wiec porownywac nie moge. W ogole w tym roku mam sporo kinowych brakow. Nawet "Artysta" jeszcze przede mna.

[M.C.]

Bardzo powazna oznaka wiosny.

Na gwozdziu pod dachem, tuz naprzeciwko naszego kuchenenego okna, koliber uwil sowie gniazdo. Stalo sie to niespodziewanie tydzien temu i poczatkowo wygladalo bardzo niewinnie, ot odwiedziny i przycupniecia na wystajacym gwozdziu. Z godziny na godzine wizyty na gwozdziu byly coraz czestsze, pojawily sie tez na nim rozne farfocle. Drugiego dnia stalo sie oczywiste, ze chodzi o projekt "GNIAZDO". Udalo nam sie zidentyfikowac samice i samca. Samiec jest bardziej kolorowy, zielone piorka, czerwony zabot pod szyja. Samica skromniejsza, szarawa, w odcieniu przypomina kolor gnizada. Wiemy juz tez z czego zrobionie jest gniazdo! Gniazdo mianowicie jest ZLEPIONE, tak zlepione z kawalkow i strzepow traw i klakow oraz pajeczyny. Dorbaldie, arcydzielo! Te wszystkie pajeczyny ktorych Albercia nie zdazyla wyczyscic na ganku, teraz do czegos waznego sie przydaly. Oprocz tego wiadomo, ze samica i samiec wysiaduja juz jajko. Bo przestali latac w te i we w te, i teraz glownie siedza w gniezdzie. Z tym, ze jak siedzi ojciec-koliber to bardziej niespokojnie, ciagle cos dziobem poprawia, dokleja, ugniata. Jak siedzi matka-kura, tfu kolibrowa to emanuje z niej skupienie na jednym-wysiedzeniu potomstwa, a nie na poprawdkach i ulepszeniach gniazdza, phi. Czym sie skonczy to wysadywanie to nie wiemy, bo przeciez co chwila jazgocze pod nimi pies, i kot tylko czyha, zeby koliber sie zapomniel i sfrunal ciut nizej...

Dobrego!

[Małgosia Sz]

Albercia nie wymiotła pajęczyn, ale za to pranie zrobiła!

Wenecja 2012.

[M.C.]

Nooooo....takie majtki!!!! Black, bianco, blue, trzy kolory, hihi...A jak tak wyschna na sznurku to dopiero sie przydadza do czegos waznego! Alberciu, spadaj do porzadkow i niech ci weneckie majtki nie maca we lbie. NO!

[teremi]

W Światowym Dniu Ściany - trwaj w dobrej kondycji przez wiele, wiele kolejnych lat; bywaj tu częściej (nie tylko z okazji "czerwonych dywanów" )

[Małgosia Sz]

Weneckie pranie - cd.

Fot. T.

[GrejSowa]

Aha, tinypic, to i pranie tiny. Auć!

Małgoś, dawaj no większe te galoty, nic nie widzę nawet w okularach!!!

[Małgosia Sz]

No coś zmienili w tym oprogramowaniu i się cholera skurczyło wszystko w praniu:)

Ps za to ja rymuję:)

[M.C.]

No i dotarl do nas kolejny film pod ktorym podpisal sie Hayao Miyazaki. Nie wyparl z pierwszego miejsca naszego ulubionego Ponyo i Sasiada Totoro tez Hayao-sana, ale uplasowal sie tuz za. Jest to opowiesc ze swiata pod podloga. A ten miniaturowy swiat urzadzony jest z eklektyczna pomyslowoscia. Jeden lisc laurowy wystarczy na caly rok jako przyprawe do zupy, kropla herbaty wypelnia cala filizanke. Tyle pieknych i niespodziewanyc szczegolow w urzadzeniu "domu" rodziny Arriety. Pranie miniweneckie@Maszmuniu w sam raz do niego dopasuje. Hobbitu pakujO manatki, porzucajO norke w ziemi, bedO mieszkac pod podlogO.



The Secret World of Arrietty

Directed by Hiromasa Yonebayashi, English language version directed by Gary Rydstrom; written by Hayao Miyazaki, based on the novel “The Borrowers,” by Mary Norton, English language screenplay by Karey Kirkpatrick; supervising animators, Megumi Kagawa and Akihiko Yamashita; director of photography, Atsuhi Okui; art direction by Yoji Takeshinge and Noboru Yoshida; produced by Toshio Suzuki; released by Walt Disney Studios Motion Pictures. Running time: 1 hour 34 minutes. This film is rated G.
WIth the voices of: Bridgit Mendler (Arrietty), Amy Poehler (Homily), Will Arnett (Pod), David Henrie (Shawn), Carol Burnett (Haru) and Moises Arias (Spiller).

[GrejSowa]

Emciu, jak przeczytałam o życiu pod podłogą, to od razu wiedziałam, że musi chodzić o Pożyczalskich!!! (The Borrowers). Jak powstał ten film, to przypuszczam, że J. i W. nie było jeszcze na świecie. Ale Misiek już był i oczywiście wybraliśmy się na ten film do kina. Oszaleliśmy oboje, a Misiek to kompletnie sfiksował. Bałam się, że będzie u nas w mieszkaniu zrywał podłogę! Co rusz stwierdzał, że coś zniknęło. Od tamtej pory nie opuszczamy żadnego seansu w telewizji. Prawdziwi fani Pożyczalskich nigdy się nie starzejO, a co!
Nie tylko Wam, ale wszystkim bardzo gorąco polecamy Pożyczalskich! Ja też chcę mieć w dziupli drzwi z karty kredytowej! BUM!

Oficjalny trailer filmu z roku 1997:
http://www.youtube.com/watch?v=Va5NAheQ ... re=related

[M.C.]

Sowus, "Pozyczalskich" zdecydowanie pozyczymy! Teraz cos kojarze, po obejrzeniu trailera, ze mignal nam chyba kiedys fragment "Pozyczalskich" w telewizji. No i fajnie by bylo przeczytac ksiazke, hihi...ale o tym marzeniu J. jeszcze nie wie...

Dobrego!

PS Na filmie o Arrietty tez byla spora grupa starszych osob, znaczi si w wieku Alberci plus, Nawet jedna starsza pani, jak babcia z filmu, przyszla z wnukami chyba. Czek, milosnicy Pozyczalskich sa wsrod nas,

[GrejSowa]

Phi, jak powstała książka, to nawet mnie jeszcze na świecie nie było! Emciu, a czy w tych marzeniach książka jest po polsku?

A ja znalazłam wersję filmu z 1973 roku!
http://www.youtube.com/watch?v=QUuHmQoSuPI

Dobranoc, bo będąc w wieku Alberci plus trza chodzić spać o rozsądnej porze.

[stella]

I bardzo słusznie bo sen to zdrowie,każdy ci to powie.U mnie młoda jeszcze pora choc popołudniowa.Pozdrawiam ciebie bo wesoło pisujesz.

[GrejSowa]

Wczoraj odbył się w radiowej Trójce recital Magdy Umer, poświęcony Agnieszce Osieckiej, w 15 rocznicę Jej śmierci. Teraz można go nie tylko posłuchać, ale również obejrzeć, a nawet i pobrać:

http://www.polskieradio.pl/9/200/Artyku ... -Osieckiej


fot. PR/W. A. Jurzyk