nie pomimo, ale właśnie dlatego

[Milord]

Włochata miłość? Hmmm...

[Tomek]

kosmata? hmm?

[Milord]

No też perwersja jakaś. Ale podniecająca.

[Tomek]

Pragnę lepkiej
czarnej
grzesznej
miłości –
prostej, siermiężnej, włochatej,
wijącej się wężem pierwszego grzechu,
niepokornej,
ogniem ziejącej w swojej matni,
gorejącej magmą
w sercu ziemi,
lewitującej do bram piekieł.

WOW....GORĄCO

gorąco, ciepło w te deszczowe dni, niech nam się przyda!

[Tomek]

No też perwersja jakaś. Ale podniecająca.

perwersja? nie może być podniecająca. przynajmniej mi się źle kojarzy

[Milord]

No mnie akurat perwersje nieraz podniecają, choć niekoniecznie chciałbym brać w nich udział zawsze.

[Tomek]

wydaje mi się, że są zbyt przereklamowane, wszędzie media tym epatują... no ale - co kto lubi

[Milord]

Może i masz rację. W końcu wszystko już było.

[artfilka]

Pragnę lepkiej
czarnej
grzesznej
miłości –
prostej, siermiężnej, włochatej,
wijącej się wężem pierwszego grzechu,
niepokornej,
ogniem ziejącej w swojej matni,
gorejącej magmą
w sercu ziemi,
lewitującej do bram piekieł.

WOW....GORĄCO

hmm ten to ma pióro.

[Tomek]

Rafał Wojaczek

Początek wiersza

Śmierć

(Kto widział od takiego słowa zaczynać wiersz.
Nie lepiej od razu
Się powiesić)



Anna Świrszczyńska

Samobójstwo

Za mało jest we mnie powietrza.
Otwieram
wszystkie swoje okna
i drzwi.

Trzeba będzie także
zburzyć dach, fundament
i ściany.

Mam przecież prawo do powietrza.



Jan Twardowski

Żal

Żal że się za mało kochało
że się myślało o sobie
że się już nie zdążyło
że było za późno

choćby się teraz pobiegło
w przedpokoju szurało
niosło serce osobne
w telefonie szukało
słuchem szerszym od słowa

choćby się spokorniało
głupią minę stroiło
jak lew na muszce

choćby się chciało ostrzec
że pogoda niestała
bo tęcza zbyt czerwona
a sól zwilgotniała

choćby się chciało pomóc
własną gębą podmuchać
w rosół za słony

wszystko już potem za mało
choćby się łzy wypłakało
nagie niepewne

[Tomek]

Są jedynie sakramenty święte.
To największa pewność jaką mam.

Tak, to prawda - są 2 sakramenty.


"Notatnik wędrowca" 27.09.2011

[Tomek]

PATRZĘ PRZEZ OCZY ZALANE ŁZAMI

Dałam mu cierpienie,
chociaż tak bardzo
chciałam dać szczęście.

A on wziął je
delikatnie, jak się bierze
szczęście. W dzień
trzyma je na sercu,
śpi z nim w nocy,
kocha je tak jak mnie.
Ono jest bardziej niż ja
godne miłości,
bardziej czyste i wierne.

Patrzę, jak je niesie,
plecy
zginają się coraz bardziej
pod ciężarem,
patrzę przez oczy zalane łzami.

Jak niesie cierpienie,
które mu dałam,
chociaż tak bardzo
chciałam dać szczęście.

A.Świrszczyńska

[Mzimu]

Czesko ta se bala, że ledwi ruchala,
Ne melo svobody (oprocz generala)
Na krku jeim sidili zbrojowany Rusak,
Na Hradczanach rzidil wrdny prnik Husak.
Hawel sidil w prdlu. Dupczek sidil w pace,
Bilak bral penizki za kolaborace,
Priroda zatruta, zdichla każda pticzka,
Do Polsko spuskano smrdena wodiczka.
Przisel Jakesz, takeż swinja a piekielnik,
Kraj bił simpaticzen ako czeski celnik.
Czesi se ne mieli do boju priuczki,
Kdy kto do nich strejlau - podnimali ruczki,
Woleli pociupciać jako krasnu holku,
Prdnut po knedliczkach, a stancowat polku.
Wtem jak coś ne dupne!.... Hawel ostal w polu,
Zarozki podyrdal podlizat se Kohlu.
Teraz Czech uż ne da sobi srat do kaszy,
Chyba że go znowuż ktoś mocno nastraszy, konec.


/ne moje/

[sonja]

[Mzimu]

Havranek i Havrankowa jadą pociągiem. Nagle Havranek wyciąga fajeczkę, zaczyna ją nabijać... Havrankowa na to:
- Havranek, ne kurzte!
- Ja ne kurze!
- Ale se gotovite...
Speszony Havranek chowa fajeczkę, pociąg jedzie dalej... Havrankowa wyciąga kanapkę, a Havranek na to:
- Havrankowa, ne srajte!
- Ja ne sram!
- Ale se gotovite...


/ne moje/

[migotkaania]

Rafał Wojaczek

Początek wiersza

Śmierć

(Kto widział od takiego słowa zaczynać wiersz.
Nie lepiej od razu
Się powiesić)

Bardzo podoba mi się ta "miniatura poetycka"

[Nostalgija]

Havranek i Havrankowa jadą pociągiem. Nagle Havranek wyciąga fajeczkę, zaczyna ją nabijać... Havrankowa na to:
- Havranek, ne kurzte!
- Ja ne kurze!
- Ale se gotovite...
Speszony Havranek chowa fajeczkę, pociąg jedzie dalej... Havrankowa wyciąga kanapkę, a Havranek na to:
- Havrankowa, ne srajte!
- Ja ne sram!
- Ale se gotovite...


/ne moje/

muahahahahahahahahaaaaaaaaa

[migotkaania]

Znam świetny erotyk, ale nie chcę wyjść na obsceniczną.

[migotkaania]

tak, ale akurat tamten erotyk, o którym wspominałam jest Tuwima

[migotkaania]

Nie jestem w stanie zacytować. Wchodzicie na własną odpowiedzialność:
http://www.poema.art.pl/site/itm_2609_lilia.html