nie pomimo, ale właśnie dlatego

[Karline]

Witaj Tomku

czytam... ciągle czytam.....

podobają mi się Twoje wersy..... nie przeczytałam wszystkiego, nie jestem w stanie... ten brak czasu tak dolega

ale pięknie piszesz..........

K.

[czarna.inez]

zwalniam się

z obowiązków
istnienia
kładę głowę na poduszce beztroski
nie budź mnie
i tak nie
zasnę

[Tomek]

Witaj Tomku

czytam... ciągle czytam.....

podobają mi się Twoje wersy..... nie przeczytałam wszystkiego, nie jestem w stanie... ten brak czasu tak dolega

ale pięknie piszesz..........

K.

nie wiem czy pięknie, ale milo ze się podoba
czytaj na zdrowie!
pozdrawiam

[czarna.inez]

niezrozumienie niezrozumiałe
zarozumiale nierozumne
chcąc rozumieć
zrozumiem
milcząc
k o c h a j ą c

[Tomek]

"Nie staraj się zrozumieć wszystkiego, bo wszystko stanie się niezrozumiałe."
(Demokryt)

Gdy Rozum śpi
(gdy Rozumu nie ma)
to
Uczucia harcują

PS. Dziękuję za przemiłego Telesfora
Już zasnął. Więc nocne harce zaraz się zaczną

[czarna.inez]

"Nie staraj się zrozumieć wszystkiego, bo wszystko stanie się niezrozumiałe."
(Demokryt)

the more I grow, the less I know
(Nelly F.)
uwielbiam ten tekst...

[Tomek]

...

[czarna.inez]

a więc - "nie tylko piórka" (i ogórka)

piórka?...

[Tomek]

...

[Tomek]

...

[Tomek]

http://polonista.w.interia.pl/lec/piorka.htm

[Tomek]

za duzo zdarzen w tym samym czasie...

dobranoc.-
gasze definitywnie.

PS.
do odwolania
zaniedlugiego ma sie rozumiec.. ;P

[Nostalgija]

dobranoc Tomku...

[czarna.inez]

Biedna rozpaczy
uczciwy potworze
strasznie ci tu dokuczają
moraliści podstawiają nogę
asceci kopią
święci uciekają jak od jasnej cholery
lekarze przepisują proszki żebyś sobie poszła
nazywają cię grzechem
a przecież bez ciebie
byłbym stale uśmiechnięty jak prosię w deszcz
wpadałbym w cielęcy zachwyt
nieludzki
okropny jak sztuka bez człowieka
niedorosły przed śmiercią
sam obok siebie

(J.T. "Oda do rozpaczy")

na dzień dobry, T.

[czarna.inez]

czasem rozmyślając, dla kogo i z jakiej dnia strony to się zrodziło, podczytuję często... choć nie wiem czy mogę... i po co...

MAŁE DROGOWSKAZY


W zagięciu Twoich rąk,
w kształcie dłoni
i w linii nosa
przez lekki uśmiech Twój
odnajduję doskonałość.

Skradam się
szeptem lub milczeniem,
miękkim szelestem warg
dotykam Twojej szyi,
kocią zwinnością
przebiegam po Twojej skórze,
zanurzam się w Twoich włosach...

Chłonę Ciebie;
Twój zapach dochodzi mnie zewsząd,
Twoje ciało
w blasku czerwonych lamp
płonie...
Nie jestem w stanie ugasić
tysiąca pożarów...!
Twoje Oczy -
daremnie szukam w nich wody -
gdy mrużysz je
są studnią bez dna.

I wciąż
nie pozwalasz
odnaleźć drogi.
Chowasz przede mną
wszystkie mapy Twej duszy.
A ja,
po ciemku szukając do niej drogowskazów,
zatracam się w miękkości Twoich ramion,
czule i nieprzytomnie błądząc
po Twych cudownych piersiach
tracę resztki zmysłów...!

I już nie jestem ten sam,
zmieniony Tobą,
zaczarowany,
po drugiej stronie lustra,
zadziwiony...
Od tamtej strony
wszystko wydaje się falować i migotać
impresjonistycznymi motylami barw.

http://krystynajanda.pl/forum/viewtopic.php?f=6&t=77347

[czarna.inez]

weekendowo

[czarna.inez]

t h x!

[Tomek]

co za profanacja...

[Tomek]

Wiosna, Wiosno, jesteś jeszcze tu?...


zdaje się, ze lato się zaczęło... (dziś?, może wczoraj)

"Wczoraj zaczyna się jutro , jutro to jest dziś..." Marillion

taką nową, choć nie moją, kartą :

SEN BEZ SNU

Północ nie daje snu tej nocy
Każe rozmawiać z gwiazdami
Komar upija się mą krwią
Piszczy do ucha głupie sprawy.

I nie ma metafizyki w tę noc



Jest tylko tępy ból istnienia
Księżyc jak krążek starej płyty
Której od dawna nikt nie zmienia.

Chodzę po domu jak po klatce
Piję kolejną szaloną herbatę
Komar piłuje cienki krzyk
Dalej nade mną trzyma wartę.

Modlić się trudno w taką noc
Ty wiesz najlepiej - Boże
Więc tylko można wyjść za próg

Kiedy poranne wstają zorze.

A. ZIEMIANIN

[Tomek]

*** dlaczego w mieście Santiago

dlaczego w mieście Santiago
uśmiechają się chłopcy
i drzewa
pozdrawiają mnie przyjaźnie gałęźmi

dlaczego w mieście Santiago
ulice pną się do nieba i słońce
mieszka w oknach otwartych

dlaczego w mieście Santiago
wiatr rozczesuje mi włosy
ciepłą ręką
i czasem
dotyka policzka i ust

dlaczego miasto Santiago jak
przestraszony motyl odfrunęło
ode mnie

marznę pośrodku obcych miast

HP


*** brunatna pszczoło

brunatna pszczoło gdy moje
usta rozsypią się doskonale
w kurz osnuwający słońce
nie usiądziesz na dłoni nie
ukąsisz

ból jest pojęciem bezkresnym
jak ciemność
rudawy cień latarni
po zamkniętych powiekach przemknął

jutro
gdy moje usta
wiatr poniesie
srebrno rozchwiane
nie będzie istniał
ani świerk
ani żółty jaskier
ani przydrożny kamień

tylko ludzie chwilę
postoją zrobią znak ręką
że już że koniec zgaszą
słońce zgarną rudą
pszczołę trawy —
kamień odejdą

HP