I mam jedno pytanie. Przez cały spektakl mnie męczyło więc ośmielę się je zadać. W niektórych teatrach jest tak, że kiedy świecą światła, to ze sceny zamiast widowni widać tylko czerń. Jakby nic tam nie było. Ale na "Dancingu" miałam wrażenie, że tancerze, a czasem i Pani patrzą na kogoś, jakąś konkretną osobę z widowni tak jakby ją widzieli. Jak to jest?
I jeszcze jedno. Czy lubi pani kiedy ludzie domagają się bisów, czy raczej to Panią męczy? Bo tak się zastanawiam, raz się ukłonić, drugi, trzeci, to wiadomo, że się widowni podobało, ale jak piąty raz trzeba?
Wyglądała Pani fenomenalnie wczoraj, jak...jak...sama nie wiem, chyba nawet ładniej niż w Sylwestra kiedy byłam na "Dancingu" pierwszy raz. Bosko!
Przepiękną jest Pani kobietą, Pani Krystyno.
Pozdrawiam i gratuluję udanego spektaklu, Pani i całej ekipie, wszystkim tancerzom, oświetleniowcom, dźwiękowcom i w ogóle całej obsłudze.
Rozpisałam się jak głupia. A Pani biedna, będzie musiała to czytać. Przepraszam.
