): ,,"Rozmowy" Krysi doczytałam do końca i bardzo się wzruszyłam w ostatnim - trudno to nazwać felietonie - kiedy pisała o tym jak zadzwoniła komórka i usłyszła od automatycznej sekretarki, że to dzwoni Edward. "Rozmowy" dały i mnie wiele do myślenia. Szkoda, że mlode pokolenie tak ubogie jest w tę mądrość. Póżniej sami już jako rodzice, nie wiedzą, że można inaczej. Cieszę się, że Ty czytasz to wszystko, bo to bogate doświadczenie, a i mądrość życiowa."Oj i znów się o mnie między wierszami przewinęło, a miało być tylko o Pani...
Przepraszam... A mama też wciągnięta przez Pani książki, już się dopomina o drugą część Pani dziennika, ta pierwsza też ogromnie się jej podobała, no i ,,Różowe tabletki..." bardzo. Oczywiście zapewniłam ją, że przywiozę i jeszcze ,,Moją Drogą B."... Tak do końca bezinteresownie to też tego nie robię - też się zakopię w Pani książkach na tej wytęsknionej przerwie
A tak zastanawiałam się czy to przypadkiem nie zaraźliwe to pochłananie Pani książek... Zaraźliwe - wiedziałam! I mama się ode mnie zaraziła, no proszę Pani zachorowała?! O matko, straszne...! Oj, to narty pewnie poszły w kąt? Wzięłabym od Pani to choróbsko na siebie... Myślę o Pani ciepło. Proszę na siebie uważać i szybko wracać do zdrowia! Przytulam Panią, jeśli można i pozdrawiam ciepło w niestety znów bezsenną dla mnie noc
Julita
PS. Ktoś tu napisał ostatnio o jakimś swoim wtargnięciu do Pani na scenę w październiku po ,,Uchu gardle nożu"... No cóż, czyżbym nie jedyna wyprawiała takie ekscesy?
A już myślałam... 
A mówiłam (albo potwierdzałam Pani słowa), że Pani ma nad nami, tj. widownią, władzę w teatrze, mówiłam? ABSOLUTNĄ władzę. I to jest nieziemskie wprost uczucie!Dobrze, że Pani jest. Dziękuję. Proszę pozostać Sobą. Ale proszę tak nie mówić: ,,Jeszcze jestem, moge nie byc w każdej chwili", bo aż mi serce pęka jak to czytam...
