[Ucho jak zwykle inne, ale chyba pierwszy raz widziałam ten spektakl tak perfekcyjnie "utrzymany w ryzach" jeśli chodzi o tekst, Pani grę i kontrolowanie publiczności. Był taki moment w drugim akcie, kiedy tak bardzo podkręciła Pani tempo, że publiczność zaczęła się wręcz zaśmiewać, a potem w jednej chwili, gdy użyła Pani takiego a nie innego środka wyrazu nagle, w sekundzie zamilki... Bardzo lubię tak sobie obserwować jak Pani cieniuje, jak używa zagrań z palety swoich umiejętności. I zawsze zastanawiam się ile ich Pani ma, bo wydają się niezliczone. Fascynująca sprawa.]
Tymczasem chciałam Pani pokazać jakie zabawne zdjęcia mamy ze spotkania w GW. Nieostre, ale mi się podobają, takie pełne życia
i drugie :
