marya - moje wiersze

[marya]

List

Nie błagaj mnie o nic Nie mówmy
O litości Czujesz przecież chłód Pod dłonią
W miejscu gdzie powinno być Serce
Na różańcu kręgosłupa Zapisał ktoś
Strach dziecka Okupiony wysoką temperaturą
Jeśli czuję cokolwiek To jest tego zbyt wiele
Na jedyne Słowo które mogłoby rozświetlić
Niebo
¬le sypiam od pewnego czasu Wyzbytego
Z melancholii i gorącej herbaty
Na dobranoc
Pazury krwiożerczych drzew Wkradają się
Częściej do szpitalnego pokoju
Pielęgniarz ma coraz więcej roboty
Nakłada kamizelki Pozbawiony skrupułów
Nadal czekam
Aż przyjedziesz Na białym koniu
I zamkniesz mój krzyk w swojej
Mistycznej dłoni

Ps. Wiersz napisany pod wpływem opowiadania Barbary Rosiek, niestety nie pamiętam jego tytułu

[uparta]

bardzo fajny, tak troche pomiedzy prozą a poezją... :) pozdrawiam:)

[marya]

tak- taki jest

[marya]

Jeden krok

w zasięgu wzroku utkany w śniegu
mój park rudych wiewiórek
podniebny lot żurawi
wiatr we włosach

w zasięgu ręki
klamra dla mych stóp
jeszcze niewielki ostatni wysiłek
by uwolnić górski pejzaż
ujawnić stęsknionym oczom

w zasięgu myśli
jeszcze odsunąć śnieżną biel kartki
wejść w świat w którym trawa
i człowiek mówią jednym językiem

tylko jeden krok


Ps. Mój wiersz o mojej tęsknocie za górami, za stanem pisania, za wolnością. Chyba wszystko jest zależne od nas, ale wszystko wymaga abyśmy sami zrobili ten pierwszy krok.

[marya]

Przeniosłam tutaj swój drugi wiersz, aby nie zaśmiecać tematami. :)

[uparta]

podoba mi się :)

[marya]

Cieszę się. Lubię te dwa swoje wiersze bardzo, choć może nieskromnie to brzmi.

[marya]

Schron


za szybą samochodu łąka
rozlewisko Muchawki
drewniany dom

pomiędzy jestem a jesteś
płynność rzeczy
i niezawodny wiatr

podciągam wyżej golf
snuję czerwoną nić niedokończonej
wczorajszej rozmowy

wrócę

stanę przed tobą
otwarta jak nasz dom
pomiędzy jestem a jesteś
klepsydra zaciśnie ziarenko piasku

odpocznę

[Anna MM]

Bardzo malarskie są Twoje wiersze i bliskie mi, bo często w nich występują nici. A kiedyś powiem, dlaczego to dla mnie ważne.

[marya]

coś jest na rzeczy z tymi nićmi :) faktycznie :)
Pozdrawiam :)
ale czekam na Twoje wyjaśnienia

[Anna MM]

Pracuję z nicmi i nićmi -WSZELAKIMI. Ale gdzieś się ukrywasz od tygodnia.
Gdzie jesteś marya???

[marya]

Ooo, to wiele wyjaśnia... wpadłam tu na chwilę... porzadki świateczne... trochę zaległych spraw... w swięta zajrzę tu na dłuzej i się rozejrzę... Pozdrawiam na razie.

[greenw]

czekam na kolejne wiersze...

[Anna MM]

Koniecznie wklelaj wiersze. czekamy.

[marya]

Ok, ok, tylko trochę odpocznę po ścieraniu kurzy (z wierszy, hi, hi), gotowaniu ogórkowej, myciu okien, odkurzaniu dywanów, praniu zasłon i firanek... układaniu zabawek, ściaganiu pajęczyn z katów .......
Zapytano przedszkolaka co się robi przed swiętami w domu. Przedszkolak odpowiedział:"Sprzata się tam, gdzie się nigdy nie sprzatało?" No coś w tym jest.
Obiecuję jakiś wierszyk a może dwa na święta i strasznie się cieszę, że się tak doczekać nie mozecie. Chwilowo nic nie wiem co dzieje się u pani Jandy. Sprawy doczesne wzięły górę nad duchowymi. Ale jak się tak na zewnątrz wysprząta, to z duszą może też łatwiej będzie.
Pozdrawiam w każdym bądź razie.

[marya]

Szukałam wśrod swoich tekstów takiego, który by mówił o odradzaniu się, o duchowej przemianie i znalazłam ( jest taki tylko jeden).

Pieśń

korzenić się będę
i pachnieć łąkami
białe dłonie zaplatać
śniegiem w drzew koronie
i oddychać będę
wiatrem oceanów
śnić i się budzić
w radości istnienia

stałam się
jak stała się ziemia

[Anna MM]

O !!!. Można tak prosto i pięknie. (I znowu się coś splata).

[marya]

Tym razem przesyłam dzieło mojego trzyletniego synka, wykonane podzas oglądania wspomnień o Papieżu. Urzeklo mnie, że dziecko zwróciło uwagę na Jego ręce (nas maluje bez rąk) i uśmiech.

[Anna MM]

Ledwo, co widać - ale owe ręce są zdolne objąć cały swiat. Nadal czujemy się przytulani.

(Na "różowych tabletkach" znajdziesz podpowiedź, dlaczego zwracam uwagę na nici i sploty w Twoich wierszach).
Pozdrawiam :-)))

[marya]

Oo, to muszę zakupić. :)