Znałem go, Horatio.
Wwiercam się
w czarne oczodoły 
dziury pamięci
chrząstkę ścięgna mięśnie
zawsze między czasem
lewa półkula prawa ręka
prawa półkula lewa noga
przeterminowane ziarno 
zgniło w ciemności
będziesz tym 
czym jestem
śmieje się czaszka Yoricka.
			
		
