Takie moje i tylko moje

[Waldemar]

.

[sonja]

tresc mi sie podoba.

mitologiczny fatum

nie.

[ZENOBJA]

Wald, jak bym sie miala zabrac za matme to tez bym ciemnosc widziala, ciemnosc

[Waldemar]

.

[sonja]

Waldi, ktora polowa Twojego avataru jest bardziej Twoja?

[ZENOBJA]

Sonja, a ktore noga jest bardziej Twoja ?

[sonja]

lewa, ta od serca

[Waldemar]

.

[peterhorn]

To powinny być dwa wiersze, bo jak sądzę są dwie różne sprawy w sercu.

Tak to odbieram.

peterhorn

[Nostalgija]

Na matematyce zawsze miałem straszne wizje.

oj nie jestes sam...

[ZENOBJA]

moja Pani od matmy jadła kredę, taka była nią umazana, a Pan od matmy bił linijka po łapach i krzyczał, a brzydki był....

[Człowiek]

Nic nie wiem
I wiedzieć nie chcę
Bo wiedza zabija serce
A serce jest kluczem do życia
Czy żyć mogę jedynie bez wiedzy?
Nie
Bo było by to głupotą
Wiedza ma pomagać sercu
A u mnie przeszkadza
Zbuntowała się służbie
Bo chciała być najwyższa
I teraz jest zamknięta
Przez kraty czasem na Nią spoglądam
A Ona na mnie
Dając mi argumenty
Za jej wypuszczeniem
I akty prawne za uwięzienie
Moja jednak babka powiadała zawsze
"Polegaj mój wnuczku na sercu zawsze"



A to przed Biologią;(

[Człowiek]

Dzisiaj też
Był dzień
Jak co tydzień
Z roku na rok
Nie powróci
Liści szelest
Ognia żar
I bezchmurne niebo
Takie jak dziś
Już nigdy nie będzie
Wczoraj minęło
Jutro przyjdzie
Dziś zdarzyło się
Bez pamięci
Gdzieś umknęło
Życie
I codziennie
Tak umyka po kawałku
W drodze do źródła
Mojego i Twojego
Niezmiennego

[sonja]

Wczoraj minęło
Jutro przyjdzie

[kibic]

Wczoraj minęło
Jutro przyjdzie

a moze kiedys jutra nie bedzie...

[Człowiek]

Ciało do ciała
Powiedziało
Że by chciało
Doświadczyć
Cielesnego spotkania
Konstelacja ciał
W materi nagości
Bezwstydności
Cielesności
Spotykają się
Niepodległość
Trwały te ciała
W brzmieniu starodawnych odcieni
Razem bez zazdrości
Nie mające w sobie żadnej niesławy
Prawdziwe te ciała
Mówiące do siebie
Pożądające
Lecz obiekt cielesny
Pozobawiony jest przywiązania
A kierowany na doznanie
Odczucia jego ważne
Lecz czasem za odważne
Idące w stronę kłamstwa
Zaskakuje on afektem
Lecz nie skłoni do powściągliwości

[Człowiek]

Życie jak kolorowy ptak przelatuje
Wznosząc się ponad wyżyny lecz najpierw
Musi nauczyć się spadać
Na początku ma wielkie nadzieje wobec siebie
Stykając się z rzeczywistością
Schowałby się w gnieździe przed drapieżnikami
Lecz zostaje z Niego wypychany
I dopiero wtedy wie ze musi nauczyć się latać
Pierwsze są jakże nieudane
Ale , gdy wznosi się ponad własne drzewo
Widzi świat naprawdę jakim jest
Piękny, urozmaicony wszelkimi barwami
Oraz istotami
I nie żałuje tego wypchnięcia z gniazda
Które wydawało mu się jakże okrutne
Bo za te widoki i poczucie wolności
Kiedy swoimi skrzydłami może okrążyć cały świat
Warto zapłacić kilkoma cierpieniami

[Człowiek]

Czy może świat odmienić jeden gest?
Albo jedno słowo przynieść pokój wszystkim?
Czy ja lub Ty dać możemy choć trochę szczęścia innym?
W świecie pełnym kłamstw
Nonszalanckich zabaw
I niezrozumiałych zasad
Udajmy się, nie odwracajmy się
Od....
Tych co kiedyś nad nami czuwali
Abyśmy nie uranili swej stopy
I krwią obmyci zostali
Świadkami kaźni piekielnej
Z czyśca wyszli splamieni
Ciała niewygodnego
Obnażeni...
Ukrzyżowani na swej Golgocie...
Nie zmartwychwstali
A pogrzebani
Nie zawsze jednak godnie odeszli
Zapomnieni
Dlaczego są ubrudzeni?
Przez nas żyjących, inteligentnych?
Takich luźnych, dla których śmierć jest przejawem drobnej problematyki?
Zmasakrowani, Oni nadal czekają...
Oni nadal walczą...
Oni nadal krzyczą i bronią...
O prawdzie dawać świadectw
Bronić tego co zapomniane dawno jest dla nas
Haseł nadziej, prawdy, miłości, honoru
Niezachwianej nigdy godności kraju
W którym byli
Zhańbieni..
Odrzuceni..
Mordowani...
I są nadal przez nas zapomnieni...

[Człowiek]

Jak anioł bezpański
Jak anioł bezdomny
Czy przyjmie mnie pod swoja opiekę?
Ulicami sie snuje, z łatą na marynarce
Wyglądając następnej pory roku

Jak anioł nie człowiek
Chodzi bez butów, patrząc przez szyby sklepowe
Mówi milczeniem i myśli w milczeniu
Czując wszystko po trochu

Jak anioł bez skrzydeł
Bo skrzydła są tylko w bajkach
Unosi się czasem, lecz tylko po parkach
Nucąc stare melodie

Jak anioł bez światła
Czeka na promień poranka
Siedząc na ławce, karmi gołębie
Będąc odwróceniem świata

[ZENOBJA]

Będąc odwróceniem świata.............pomysłowe