www.krystynajanda.pl

Od dwóch miesięcy wykonuję pracę głupiego: niestrudzenie wysyłam swoje CV po zarejestrowaniu się na róznych portalach
,, pracowych'' . Tak liczę ,że srednio wysyłałam po 2 -3 aplikacje dziennie... Czy to jest dużo , mało ? Czy popadłam w jakąś paranoję... ? Czy robię wystarczająco dużo aby znaleźc pracę ?? Czy staram się wciąz za mało ? Czasami mam wrażenie , że jestem pionkiem w jakiejs diabelskiej grze: niby mam wykształcenie, niby mam doswiadczenie , niby jestem ,,wszechstronna'', ,,gotowa uczyc sie'', przeprowadzic sie gdzie trzeba, byc elastyczna i dyspozycyjna .... i to wciąż za mało.
Macie jakies doswiadczenia w tej kwestii ? czy jest to bardziej proste niz wczesniej sądziłam, czyli jedyną metodą na znalezienie pracy sa znajomosci/znajomi .....

Późno, ale może komuś innemu się przyda.

Z tego co piszesz nie robisz prawie nic by znaleźć pracę.
Trzeba ruszyć cztery litery i ruszyć w miasto.
Raz dziennie a najlepiej dwa.
Chodzic od firmy do firmy i pytać, pytać, pytać a przy okazji zostawiać cv.

Babciu, tak to można chodzić jak się szuka pracy w knajpie, sklepie itp..Nie wiemy, jakiej pracy szuka Barbara, ale sądząc z jej wpisu - nie takiej. W większości firm jest ochrona i nie wpuści żadnych akwizytorów. Naprawdę, nie do wszystkich firm można wejść "z ulicy". Czy sądzisz, że ochroniarz weźmie CV i zaniesie wprost do rąk Szefowej Kadr, która ma wiedzę na temat planowanych przyjęć? A jak jest to ochrona w budynku, gdzie mieści się wiele firm? Nie sądzisz chyba również, że do Barbary ktokolwiek się pofatyguje bez uprzedniego umówienia i zaprosi do siebie na rozmowę. Takie rzeczy tylko w amerykańskich filmach możesz obejrzeć. Trochę się czasy zmieniły. Dzisiaj takie "chodzenie od firmy do firmy, rozpytywanie (ochroniarza? sprzątaczkę? recepcjonistkę?) raczej jest postrzegane jako brak profesjonalizmu, niezdecydowanie odnośnie charakteru pracy, którą się chce podjąć lub wręcz desperację. Takie osoby irytują, tak jak natrętni akwizytorzy. Na szukanie pracy musi być plan. Trzeba ustalić obszary zainteresowań, zrobić sobie bazę potencjalnych firm, OBDZWONIĆ, żeby się dowiedzieć, KTO jest właściwą osobą do kontaktu i do tej osoby bezpośrednio wysłać (mejlem lub pocztą) swoje CV. Można obejść całe miasto i zostawić w nim dwie ryzy CV. Z pewnością da to poczucie "dobrze spełnionego" i że się bardzo dużo robi, tylko czy aby naprawdę "dobrze".? W szukaniu pracy liczy się wyłącznie cel, dobry plan i skuteczność.

Barbaro, na portalach pracy są informacje i wskazówki, jak szukać pracy. Skorzystaj z nich. A może już masz pracę, czego Ci życzę!

Moje Drogie Panie, juz zapomniałam ,że napisałam tego posta.....Byłam wówczas w ciężkiej rozpaczy, bo rozsypało się moje życie, zdrowie itd. Szkoda słów na szczegóły.Nadal składam sie po woli w całośc.
Co do postów : Odpowiedz Babci mnie najpierw zirytowała, dlatego uznałam, że nie ma sensu odpisywac. Cóz, stara ciocia po prostu ,,siedzi na kanapie i ma za złe'' i do tego ,, wie lepiej ''. Potem, pomyślałam sobie ,że rady Babci , poziom jej argumentacji ( wypowiedz o ruszeniu dupska czy cos w tym stylu ) - są tak typowe -ten jad- dla postów na polskich forach....że dlaczego oczekiwałam czegos innego ??
Drugiej Pani bardzo dziękuję. Bardziej sie to trzyma życia.
Z doświadczenia ostatnich miesięcy mam jedną i niestety nieodkrywczą konkluzję ,że należy mówic o swojej sytuacji ( życzliwym )znajomym ,otwarcie przyznając ,że szuka się pracy. Każdy kontakt jest ważny.
Dla mnie ,kobiety, ktora przez wiele lat uchodziła za dającą sobie świetnie radę, i dającą wsparcie innym było to kolosalnie trudne.
Tak, od stycznia juz cos robię zawodowo - dzięki takiej własnie postawie, otworzyły sie przede mną zupełnie niespodziewanie jedne drzwi. Ale nadal szukam. Pozdrawiam ciepło i dziękuję z zainteresowanie

Basiu, wierzę, że zarówno ja, jak i Babcia miałyśmy ten sam cel i intencje, zgodne z nazwą tego działu. Nie chcę mówić za Babcię, ale ja pisałam przez pryzmat własnych doświadczeń i ja Cię rozumiem. Wiem, że ostatnią rzeczą, jakiej się wtedy oczekuje, to usłyszeć "weź się do kupy, weź się w garść, rusz dupsko itp..". Każdy, kto choć raz doświadczył depresji, bez względu na jej przyczynę, wie, że takie słowa działają odwrotnie. Potwierdzi to każdy psycholog. Tak łatwo niektórym pomylić załamanie z lenistwem, bezradność z czekaniem "na gotowe", brak wiary w siebie z wygodnictwem. Ja wiem, jak bardzo wtedy potrzebne jest wsparcie innych, ich zrozumienie, cierpliwość, jak bardzo to pomaga się podnieść. Wystarczy jakaś cenna wskazówka, pomoc "organizacyjna" w zrobieniu pierwszego kroku, dodanie otuchy, żeby nie stracić wiary w siebie, czasem zapytanie, czy się czegoś potrzebuje w sytuacji, kiedy tak trudno prosić. W przypadku załamania spowodowanego utratą pracy, to wszystko naprawdę jest skomplikowane z powodu psychicznego obciążenia. Obecność i wsparcie innych pozwala odzyskać spokój, tak potrzebny do działania. Widzę, że idziesz dobrą drogą. Upadki nie omijają nikogo. Nieważne więc czy i jak się upada, tylko jak się podnosi. Trzymaj się!

Dziękuję.
Mądrze i rzeczowo.
B.

Witam, oczywiście nie miałam nic złego na myśli ani tym bardziej mądrowania się.
Zwyczajnie podeszłam do tego w taki sposób, ze jak się nie ma pieniędzy, to się zapomina o ambicjach kim to nie chciałabym być, czy też, mam wykształcenie, jestem kimś i jako byle kto nie będę pracować.
No chyba ze pieniądze są, a tylko przydałyby się jeszcze, to można powybrzydzać.
Ja pisałam z punktu widzenia osoby która szuka pracy, bo nie ma na rachunki i do gara co włożyć, zwyczajnie życiowo, jak tysiące ludzi.
Ja już dawno zapomniałam o tym, by szukać pracy zgodnie ze swoimi ambicjami, szukam dosłownie czegokolwiek, ale oczekuję szacunku do siebie ze strony pracodawcy.
Otwarcie mówię, że umowy o dzieło, zlecenie czy oszukańcze pół etatu przy pracy na cały, mnie nie interesują.


Rozmawiałam długi czas z pewnymi kobietami, nie miały pracy, nie miały pieniędzy, za to gromadka dzieci, które mamusia bardzo kocha i liczy na to, ze miłością wykarmi.
Udzielałam sie na pewnym portalu, 2 lata pomagałam wysyłając ubrania, żywność itd. Robiłam tak dotąd, dopóki nie wpadłam z mężem na pomysł, wyszukiwania dla tych ludzi pracy.
Proponowałam wyjazd za granicę dla męża/tatusia za 7 tyś miesięcznie, praca pewna w firmie która od przynajmniej 20 lat zatrudnia. Przecież nie chodziło by wyjechać na zawsze, ale chociaż kilka miesięcy, żeby odłożyć, odbić się od dna, wyjść z długów.
Jaki efekt ? Nikt, dosłownie nikt nie był chętny.

Zeszłam z tematu, ale tylko dlatego, ze jak słyszę ze ktoś miesiącami nie może znaleźć pracy, mając 2 ręce i nogi i rozum, to mną trzęsie.
Szczególnie dotyczy to panów, bo kobietom niestety jest dużo trudniej.
Nie jestem jeszcze taka stara, mam 39 lat, ale jestem już babcią. Stąd nick.

życzę wszystkiego co najlepsze

Takie są niestety realia. Mowi sie o bezrobociu, braku pracy... ale tez slyszy sie komentarze ze za tysiac pincet to nie bedzie robil. Moim zdaniem praca jest jak ktos chce pracowac to ją sobie bez problemu wiekszego znajdzie, moze nie bedzie to praca marzen, ale praca...

Nie widzę w tym momencie większego sensu wysyłania swojego cv. Zero odpowiedzi czy nawet zainteresowania czy dodatkowych pytań.

Może za wysoko mierzysz? Brak doświadczenia na aplikowane stanowiska? Napisz coś więcej o sobie.
Tak jak ktoś napisał praca zawsze się znajdzie, ale być może mamy za wyokie ambicje.

Wysyłanie CV przez internet to kiepska metoda na znalezienie pracy, wile ofert jest niepoważnych, praca wygląda zupełnie inaczej niż opisana w ogłoszeniu lub po prostu taka praca nie istnieje. A nawet jak się pojawi poważna oferta to aplikuje na to stanowisko kilkadziesiąt osób, czasami nawet kilkaset, więc przebić się jest nie lada trudne. Jak w ogłoszeniu jest podany numer telefonu to najlepiej kontaktować się telefonicznie i umawiać na rozmowę.
_____________
Brutto na Netto w obliczeniach podatkowych

Pomimo tego, czy zaznaczaj±c w dokumentach rekrutacyjnych o swojej niepełnosprawno¶ci nie odbieramy sobie szansy na znalezienie pracy? Podobno pracodawcy odrzucaj± od razu takie cv nie patrz±c na nasze kwalifikacje.
Przecież osoba niepełnosprawna a sprawna umysłowo jest bardziej zmotywowana do pracy.
Wiadomo, nie każde stanowisko pracy jest dla nas.

----------------------------------------
moja strona oraz blog z księgowości i doradztwa podatkowego

księgowość myślenice

2-3 dziennie jesli są dobrze przygotowane to norma:)

Najgorzej takie objawy załamania czy depresji rozpoznać u dzieci. Często takie stany są mylone z autyzmem czy innymi schorzeniami. Jedynie dobry psycholog potrafi taki stan zdjagnozować.
Jeśli szukacie takich namiarów- to mogę Wam polecić tego specjalistę- http://balumed.pl/specjalizacje/psycholog-dzieciecy/

To jest właśnie to, serdeczne dzięki za podpowiedź.

Oooo a myślałam że już nie znajdę odpowiedzi. Jesteście wielcy:):):)

Fajnie że są tu osoby które znają się na rzeczy. Pozdrawiam was ciepło!