Jestem pod ogromnym wrażeniem zdjęć z ostatniego Lamentu! W ogóle to bardzo mnie ucieszył wpis do Dziennika, bo smutno było bez Pani... ale to, co zobaczyłam, poruszyło mnie dogłębnie.
Na co dzień mam do czynienia ze zdjęciami i to wieloma. Czasem nawet uczę innych pstrykać zdjęcia, przy czym najważniejsze są dla mnie emocje i ludzie, którym one towarzyszą. I te zdjęcia mnie zauroczyły! Niestety nie widziałam Lamenty, czytałam jedynie opisy na Forum. Poprzednie zdjęcia nie przybliżyły mi sztuki, tak jak te...
Czy Pani widziała te twarze! Czy widzi Pani jak wiele dobra ten Teatr wnosi w życie ludzi! I to takich zwykłych ludzi, jak moja mama, ciocia, takich, którzy nie chodzą do teatru, bo może myślą, że to nie dla nich... Jakby kiedykolwiek, jakikolwiek aktor pomyślał, że jago praca nie ma sensu, że w porównaniu do pracy nauczycieli, czy lekarzy, jest bardziej zabawą, to chciałabym, aby popatrzył na te zdjęcia - zdjęcia Pani publiczności! Bardzo długo zajmowałam sie pracą na rzecz krajów Trzeciego Świata i napatrzyłam się na różne rzeczy, nasłuchałam się. I na prawdę, na tych zdjęciach, które dziś zobaczyłam, widzę po raz pierwszy w życiu, że aktorstwo ma taki sam sens i tak samo zmienia świat jak największe poświęcenie najbardziej odpowiedzialnego z odpowiedzialnych zawodów!
Gratuluję Pani Krysiu! Jest Pani Wspaniała w sposób wieloaspektowy: ja najbardziej kocham Pną jako wzór KOBIETY!
Najcieplejsze z serca pozdrowienia dla Pni, wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do sukcesu Lamentu i tego, ze przedsięwzięcie to w ogóle się udało zrealizować, oraz dla Pani Rodziny
Ania
