Chcę pójść na to przedstawienie.
Planuje to już od ¦wiąt. Tak, wiem, mniej więcej, o czym to jest, zapowiada się ciekawie ale, szczerze mówiąc, to nie jest najważniejsze, nie w tym przypadku. Chcę zobaczyć ją.
Tak, też tak uważam, to jest rzeczywiście wspaniała aktorka. Niezwykła. (…) A widziałaś (…)? Tak, pamiętam, rewelacja! (…) Jak można aż tak grać! (…) Zgadzam się, coś niesamowitego (…)
To może pójdę w tym miesiącu. A kiedy grają? Za dwa dni.
To dobrze, tak, to mi raczej pasuje. Nie, no, to jest przecież śmieszne! Nad czym ja się w ogóle zastawiam!? Nie ma sensu tego odkładać na potem!
Tak, idę. Za dwa dni.
I teraz już się, oczywiście, nie mogę doczekać!
Teatru i przedstawienia. A przede wszystkim jej.
Za dwa dni.
Ale to się już nie stanie.
Krystyna Feldman nie żyje.